مولانا

^{روی تو نماز آمد و چشمت روزه
وین هر دو کنند از لبت دریوزه
جرمی کردم مگر که من مست ‏بدم
آب تو بخوردم و شکستم کوزه}

حافظ

^{باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش
زان باده که در میکده عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش...}

سعدی

_{^{برگ تحویل می‏کند رمضان
بار تودیع بر دل اخوان
یار نادیده سیر زود برفت
دیر ننشست نازنین مهمان
غادرالحب صحبه‌الاحباب
فارق‌الخل عشره‌الخلان
ماه فرخنده روی بر پیچید
و علیک السلام یا رمضان
الوداع ای زمان طاعت و خیر
مجلس ذکر و محفل قرآن
مهر فرمان ایزدی بر لب
نفس در بند و دیو در زندان
تا دگر روز، با حبان آید
بس بگردد به گونه‌گونه جهان
بلبلی زار زار می‏نالید
بر فراق بهار وقت‏خزان
گفتم انده مبر که باز آید
روزه نو روز و لاله و ریحان
گفت ترسیم بقا وفا نکند
ور نه هرسال گل دهد بستان
روزه بسیار و عید خواهد بود
تیرماه و بهار و تابستان
تا که در منزل حیات بود
سال دیگر که در غریبستان...}}

سعدی

شنیدم که نابالغی روزه داشت 

 به صد محنت آورد روزی به چاشت...  

پدر دیده بوسید و مادر سرش فشاندند  

بادام و زر بر سرش چو بر وی گذر  کرد  

یک نیمه‌روز فتاد اندر او ز آتش معده سوز 

 به دل گفت اگر لقمه چندی خورم  

چه داند پدر غیب یا مادرم

عباس خوش عمل

آمد از راه، با سرافرازی
ماه تزکیه، ماه خودسازی
رمضانا تو بهترین ماهی
چون که ماه ضیافت اللهی
خوش عمل هرکه بود در رمضان
ترک منکر نمود در رمضان

روزه

روزه در قرآن کریم «صوم» نامیده می شود. این لغت در معنی به مفهوم امساک و خودداری از هر فعلی است و در اصطلاح فقهی به مجموع امساک های خاصی اطلاق می گردد که در زمان معینی واقع شود.

روزه ی ماه مبارک رمضان، بر هر مرد و زن مسلمان واجب است.

در خصوص مزایای روزه از لحاظ پزشکی، روانپزشکی و ... سخن بسیار گفته شده است و فواید بی شماری در این مورد ذکر نموده اند، لیک این مفهوم در ادب پارسی مضامین بسیار نغز و دلنشینی را آفریده است که به گلچینی از این گلستان بسنده می کنیم.

ماه رمضان

سلام خوبید جو ببوسمتون  

بعد از مدتها دوباره اومدم خواستم ماه مبارک رمضان به همه تبریک بگم سر سفره افطاری هم منو دعا کنید می بوسمتون از راه دور